«نماینده»؛ حنیف غفاری/ اين روزها "زاريا" غرق در اندوه و ماتم است. برخي منابع خبري از شهادت بين ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ تن از شيعيان و محبين اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) در اين شهر گمنام خبر مي دهند. هنوز از وضعيت شيخ زکزاکي رهبر شيعيان نيجريه خبر موثقي در دست نيست. دولت و ارتش نيجريه تراژدي خونيني را در زاريا و ديگر مناطق شيعه نشين اين کشور رقم زده و ۴ فرزند شيخ زکزاکي را طي مدت يک سال به شهادت رسانده اند. در جريان راهپيمايي روز قدس سال گذشته نيز اين تراژدي تکرار شد و در آن ۳۵ تن از شيعيان شهيد و دهها تن ديگر مجروح شدند. فارغ از آنچه در نيجريه مي گذرد، سعي داريم فاجعه اخير زاريارا از ابعاد ديگري مورد تجزيه و تحليل قرار دهيم :

۱- وهابيون و طرفداران انديشه هاي التقاطي و خطرناک محمد بن عبدالوهاب نقش مهمي در وقوع حوادث خونين اخير عليه شيعيان داشته اند. در نتيجه فعاليت هاي زکزاکي، از دهه ۱۹۸۰ تا کنون ميليونها  نيجريه اي شيعه شده اند و اين مسئله باعث حملات شديد گروههاي وهابي به وي شده است. ارتباطات مستقيمي که ميان دولت نيجريه و آل سعود وجود دارد در وقوع اين حوادث تاثيري بسزا داشته است. در جريان مناسک حج امسال بسياري از کشته شدگان فاجعه منا متعلق به کشور نيجريه بودند اما دولت اين کشور تحت تاثير مناسبات خود با رياض حتي از پيگيري سرنوشت بسياري از قربانيان خودداري کرد. اقدام اخير دولت و ارتش نيجريه نشان داد که اين کشور همچنان از قرباني کردن شهروندان بي گناه خود در راه تامين هوسراني هاي سياسي و فرقه اي آل سعود دريغ نمي ورزد. کشتار سال گذشته (سال ۲۰۱۴) راهپيمايان روز قدس، آن هم با زبان روزه، در همين راستا صورت گرفت. آل سعود و رژيم صهيونيستي هر دو به شدت نگران رشد تشيع در نيجريه و عواقب و تبعات پس از آن هستند. اين عواقب شامل رشد ميل حمايت از ملت مظلوم فلسطين و صهيونيسم ستيزي در اين کشور آفريقايي است.

۲- در جريان حوادث و حملات تروريستي اخير پاريس، شاهد ابراز همدردي و حمايت همه جانبه سازمانهاي به اصطلاح بين المللي از جمله سازمان ملل متحد با خانواده قربانيان اين حوادث بوديم. در بسياري از نقاط جهان، شاهد نصب پرچم فرانسه در ميادين اصلي جهان و برگزاري اعتراضات و راهپيماييهاي مختلف در محکوم کردن اين حادثه بوديم. با اين حال مدعيان حقوق بشر از کنار کشتار 

دسته جمعي اخير در نيجريه که مصداق نوعي نسل کشي عليه شيعيان محسوب مي شود به سادگي گذشته اند. گويا اساسا اتفاقي در زاريا رخ نداده و نيجريه نيز جايي در  نقشه جغرافياي جهان ندارد. تقسيم بندي ملتهاي جهان به شهروندان درجه اول و دوم و... و. سياست اعلام نشده ولي اعلامي غرب در قبال ساکنان کره زمين محسوب مي شود. بر اين اساس از ديد رسانه ها و سياستمداران غربي و همچنين افرادي که در سازمان ملل متحد در مسند قدرت قرار گرفته اند، ميان ساکنان زاريا و ساکنان پاريس از زمين تا آسمان فاصله وجود دارد! از ديد افرادي مانند بان کي مون دبير کل سازمان ملل متحد و سياستمداران غربي،  خون انساني که در زاريا روي زمين ريخته مي شود اساسا ارزشي براي موضع گيري يا سکوت يک دقيقه اي ندارد! پس از وقوع حملات پاريس، شاهد سکوت يک دقيقه اي شوراي امنيت و ابراز تاسف شديد بان کي مون در اين خصوص بوديم، اما در جريان وقوع فاجعه تروريستي زاريا خبري از اين مسئله نيست و جاي اين "سکوت" را "غوغاهاي تبليغاتي" بر سر وقايع روزمره دنيا گرفته است. اساسا رسانه ها و سياستمداران غربي علاقه اي نسبت به شنيدن و يا ديده شدن نام زاريا توسط افکار عمومي جهان ندارند.

۳- اگرچه  "تروريسم دولتي" و " تروريسم غير دولتي" در ظاهر با يکديگر تفاوت دارند اما در عمل يک ماهيت و هويت مشترک دارند. حتي به جرات مي توان ادعا کرد که تروريسم دولتي از تروريسم غير دولتي مانند داعش و بوکوحرام خطرناک تر است.  

در تروريسم دولتي، يک سازمان يا نهاد رسمي دست به کشتار عده اي از مردم بيگناه مي زند، بدون آنکه بابت عواقب و تبعات اقدامات خود نگران باشد. آنچه امروز در نيجريه رخ مي دهد مصداق بارز تروريسم دولتي است. اگر در جريان حملات تروريستي ارتش و دولت نيجريه به راهپيمايان روز قدس اقدام يا واکنشي عليه اين تروريسم دولتي و رسمي صورت مي گرفت، امروز شاهد قتل عام ده برابري شيعيان در زاريا و دستگيري رهبر شيعيان نيجريه نبوديم. دولت و ارتش نيجريه در حالي ادعاي مقابله با بوکوحرام را دارند که کشتار اخير زاريا نشان داد ميان بانيان اين کشتار و تروريستهاي بوکوحرام فاصله و شکافي در عمل وجود ندارد. تروريسم دولتي موضوعي است که امروز در جهان رخ مي دهد و سازمانهاي بين المللي نيز نه تنها جلوي آن را نمي گيرند، بلکه مقوم و مکمل آن محسوب مي شوند. سرکوب مسلمانان در عربستان سعودي و بحرين توسط حکام اين کشورها و قتل عام مردم ديگر کشورها به دست ايالات متحده آمريکا و انگليس و شرکاي اين دو (که نمونه آن را در جنگ افغانستان و عراق يا در مناطق مرزي پاکستان و در جريان کشتار غير نظاميان شاهد بوديم) جملگي مصداق تروريسم دولتي است. جنايات متعددي که تل آويو عليه ملت مظلوم و بي دفاع فلسطين صورت مي دهد نيز مصداق بارز تروريسمي نشانه دار به نام صهيونيسم است. ۴- در وقوع يک حادثه و فاجعه تروريستي، مصدر يابي فاجعه نقش بسيار مهمي ايفا مي کند. اگرچه فاجعه اخير در نيجريه رخ داده است اما فراتر از حدود و ثغور جغرافيايي اين کشور، لازم است بر روي عوامل و ريشه هاي 

تحريک کننده ارتش و دولت نيجريه در اين مورد تمرکزي ويژه داشته باشيم. نگراني رياض، تل آويو و آمريکا، يعني مثلث اصلي حمايت کننده از داعش از رشد جمعيت شيعيان در نيجريه و ترس و وحشت آنها از طنين انداز شدن فرياد آزادي قدس شريف در آفريقا موضوعي نيست که بتوان به سادگي از کنار آن گذشت. فاجعه اخير زاريا نماد و نشانه اي بارز از تلفيق و پيوند تروريسم دولتي و غير دولتي است. به عبارت بهتر، هم اکنون تروريسم صهيونيستي، سعودي، آمريکايي و داعشي در يکديگر ادغام شده و وقايع تلخ و مرگباري را در جهان ايجاد کرده است. در اينجا تفکيکي ميان تروريسم مولد (آمريکا و رژيم صهيونيستي) و تروريسم ميداني(داعش و دولتهاي اعمال کننده خشونت مانند دولت نيجريه) وجود ندارد. يکي از خطاهايي که ايالات متحده آمريکا در صدد القاي آن در ذهن افراد است، تفکيک ميان حاميان و مهره هاي تروريسم است. اين در حالي است که نگاه شبکه اي و جامع نسبت به وقايع تروريستي مانع از اين تفکيک و در نتيجه خطاي محاسباتي ما خواهد شد. در نسبت سنجي ميان تروريسم تکفيري و تروريسم دولتي بايد اين واقعيت را در نظر گرفت که مصدر و کارکرد هر دو تروريسم يکسان است. در نهايت اينکه فاجعه تلخ نيجريه جاي کمترين سکوتي را در جهان اسلام و عالم تشيع باقي نگذاشته است. بديهي است که شيعيان مظلوم و بي پناه نيجريه که در دام دولت و ارتشي تروريست گرفتار شده اند اين روزها نياز مبرمي نسبت به حمايت جهان اسلام و پيروان آخرين و کامل ترين دين آسماني دارند. در شرايط و مجالي که نهادهاي بين المللي و رسانه هاي غربي سعي در سانسور جنايت صورت گرفته در زاريا و عبوري وقيحانه از کنار آن دارند، بايد به صيانت از بازماندگان مظلوم اين فاجعه پرداخت. اگر اين صيانت عمومي از مسلمانان و شيعيان نيجريه صورت نگيرد، در آينده فجايع تلخ تري در انتظار خواهد بود. همراهي با سکوت رسانه ها و سياستمداران غربي در اين برهه زماني يک گناه و اقدام غير انساني محسوب مي شود.